08 Şubat 2016

VE DAĞLAR YANKILANDI (spoiler içerir)...


VE DAĞLAR YANKILANDI
Babamın üç kardeşi vardı. İki amcam bir halam. Amcamlar Edirne'de yaşardı. Halam ise Bursa'da. Küçükken babam bizi hemen hemen her yaz götürürdü Edirne'ye. Seviyordum Edirne'yi (ne gariptir ki Eskişehir'de doğmuş büyümüş ve halen yaşıyor olmama rağmen memleketim Eskişehir değilmiş te hep Edirne gibi gelir. Toprak çekmesi böyle bir şey herhalde).


Büyük amcam çok sinirli biriydi ya da suratı her daim asık olduğu için bana öyle gelirdi. Ama diğer amcam farklıydı. Eşinden ayrılmış ve maalesef psikolojik rahatsızlığı vardı. Kendi kendine yaşar giderdi. Herhalde göz rengimi küçük amcama benzettikleri için bir ayrı severdim o amcamı. Amcamın bir kızı vardı. Varmış daha doğrusu. Amcam  yengem ile ayrılığından sonra kızını bir daha hiç görmemiş. Amcam da  hasta olduğu için çok mümkün olmamış arayıp bulmak. Haliyle ben de hiç tanımamıştım kuzenimi. Bazen amcam biz Edirne'yken benim de bir kızım vardı derdi bize, babama. Babam aramış zamanında ama bazı sebeplerden dolayı bulamamış ya da görememiş. 
Amcamlar vefat ettikten sonra bir daha da Edirne'ye gitmedik. Daha doğrusu ben ve kardeşlerim.
Yıllar yılları kovaladı. Miras olayları sırasında halam amcamın kızı ile irtibata geçmiş ve görüşmeye başlamışlar. Bir gün Facebookta halamın arkadaş listesinde gördüm ismini ve özelden mesaj attım. Benden yaşça oldukça büyüktü. Sonra faceden görüşmeye başladık. O sıralar benim de nişanım olacaktı ve kuzenimi de çağırdım geleceğini hiç düşünmeyerek. 
Ama geldi... yıllar geçmiş... Belki babam onu son gördüğünde ilkokula giden bir kız çocuğuydu belki daha küçük... Şimdi ise emekli olmuş bir bayan...
Kapıdan girdiğinde babamın nasıl ona sarıldığını, ağladığını ve bir yandan "seni çok aradım kızım demesini" hala unutamıyorum.
.......
İki kardeşin hikayesi... VE DAĞLAR YANKILANDI... 
Birbirine sıkı sıkı bağlı olan iki kardeşin hikayesi. 
Annesi öldüğü için abisi tarafından büyütülen, bakılan, beslenen Peri'nin hikayesi...
Annesi öldükten sonra babası başka bir kadınla evlendiği için kardeşine üvey anne yerine kendisi bakan, canından çok seven, herkesten kollayan, koruyan kardeşine anne-baba olmuş Abdullah'ın hikayesi...
Her daim savaşın hüküm sürdüğü... Açlığın, yokluğun, kıtlığın kıyısında yaşamların sürdüğü topraklarda Afganistan'da geçim derdi yüzünden evlatlık verilen ve ayrılmak zorunda kalan iki kardeşin hikayesi...
Küçük kızkardeş unutmuş ama içinde hep anlamlandıramadığı bir sızı ile büyümüş...
Kalan ise hiç unutmamış hep özlemi ile yanıp tutuşmuş..

Khaled Hosseini...


Kitabı alırken yine bir acı yine bir hüzün ile karşılaşacağımı biliyordum. Seveceğimi de biliyordum... 

Kitap beni çok etkileyen bir hikaye-masal ile başlıyor... kitabı okumasanız da hikayeyi okumanızı tavsiye ederim.. (hikaye için tıktık :))
kitabın ilk bölümü hüzünlü geçiyor. Ama sonra hüzün yerini biraz meraka daha sonra merak yine hüzne bırakıyor. Khaled Hossini kitaplarını okuyanların pek yadırgamayacağı bir durum :)
İlk iki kitap kadar beğenmedim ya da ilk iki kitaptaki dram, hüzün ile karşılaşacağımı düşünerek okuduğum için belki de diğerlerine göre daha az beğenmiş olabilirim..

Eğer ilk iki kitabını okumadıysanız bence bu kitabı okuduktan sonra önce "Bin Muhteşem Güneş" ve en son da "Uçurtma Avcısı"nı okuyun derim (Diğer kitapların yorumu için link).
VE DAĞLAR YANKILANDI


NOT: Çocuklu Hayat benim gözümden merak etmiştiniz.. size gelsin...

20 yorum:

  1. Yorumu bile beni darladı okuyamıyorum artık ağlamaklı kitap ben :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aslında bende dram huzun okumak istemiyorum ama her defasında da meraktan almadan okumadan edemiyorum umarim uzun bir süre cikarmaz kitap zira alir okurum yine :)

      Sil
  2. çocukların hüzünleri beni bi ayrı yaralıyor ama okucam

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Maalesef beni de. Hele ki anne olduktan sonra ikiye katlayan empati duygusu ile daha bir zor okuyorum bu tarz hikayeleri... okuduğunda seninde kitap hakkinda fikrini bilmek isterim

      Sil
  3. Gerçekten çok güzel bir yazıydı ellerine sağlık.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tesekkur ederim.. :) beğenmene cok sevindim :)

      Sil
  4. Her kitaba göre hayatından bir kare seçip giriş yapma fikri çok hoş, sevdim bu örtüşmeyi, içten bir giriş ile yakalıyorsun ki ;)
    Anne olunca dramlar da ağır basıyor galiba, çok duygusal belli ediyor, uçurtma avcısını okumuştum, etkileyici idi :) kalemine sağlık kitapçı annem!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gercekten mi fenomenim? çok düşündüm acaba okurken sıkılıyor mudur okuyanlar diye.. yorumun cok mutlu etti beni tesekkur ederim :)

      Sil
    2. Ben seviyorum, ilk defa da böyle giriş gördüm, kitap yorumlayanların için de, farklısın ki iyi bu :))

      Sil
    3. Kitabi okurken aklima dusen gonlume düşenleri yazmaya devam ozaman. Tesekkur ederim Fenomenimmmmm :)

      Sil
  5. Yazarın bu kitabını okumadım.Hatta böyle bir kitabı olduğunu bilmiyordum:)Paylaşım için sağol,listeme aldım.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Okuduğunda yorumunu bekliyorum. Son kitabi bildiğim kadariyla.

      Sil
  6. Ben bu kitabı okudum. Yazarın diğer kitapları da çok güzel. Çok güzel bir anlatim olmuş

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim. Yazar kendi ulkesinden ayri yaşıyor ama kopamamis köklerinden. Her kitabi Afganistan ve hikayeleri. Seviyorum bende.

      Sil
  7. Çocuk ve hüzün ;(( Olmasın olmasın hiçbir bebek ve çocuğun hayatında hüzün olmasın ;( Hüzünle geç tanışsınlar!

    YanıtlaSil
  8. Teşekkür ederim beni etiketlemişsiniz çok incesiniz. Yorumunuzun spoiler içeren kısmını okumadım çünkü kitabı okumak istiyorum. Diğer iki kitabı okuyanların hepsi bu kitabı daha az beğenmiş. Ama okumazsam aklımda kalacak bir kitap...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. evet bende daha az beğendim... belki de yazara alıştık :) ama okunacak bir kitap yine de hiç pişman olmazsınız okuduğunuza :) ne demek :)merak ediyordunuz :) bende etiketlemek istedim

      Sil

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...